با ما تماس بگیرید : (021) 66971814
PartoSure®تشخیص زایمان زودرس
برای پیشگیری از زایمان زودرس رعایت نکات زیر می تواند کمک کننده باشد
اما بطور کلی چنانچه پروسه زایمان آغاز شده باشد امکان پیشگیری وجود ندارد و تنها با تجویز داروهای خاص می توان اندکی زایمان را به تاخیر انداخت تا فرصت لازم برای تجویز داروهای موثر در تکامل ریه های جنین و همچنین انتقال مادر به مراکز مجهز، فراهم گردد.
تست پارتوشور یک آزمایش Immunochromatographic کیفی است، برای تشخیص دقیق زایمان زود رس که ظرف ۷ روز یا بین ۷-۱۴ روز دیگر رخ خواهد داد.
برتری آزمون پارتوشور بر دیگر آزمایش های در دسترس:
تست PartoSure® یک تست بالینی برای پیش بینی زمان زایمان بین ۲۰ تا ۳۷ هفته بارداری است، در افرادی که:
ارزش پیش بینی مثبت بسیار بالای پارتوشور (PPV)، پزشکان را قادر می سازد تا با اطمینان بیشتر خطر زایمان زودرس را ظرف مدت ۷ روز ارزیابی کنند، ارائه فرصت برای درمان مناسب با کورتیکواستروئیدها و توکولیتیک ها را امکان پذیر می سازد.
ارزش پیش بینی منفی بسیار عالی (NPV) تست پارتوشور پزشکان را قادر می سازد تا با اطمینان بیشتری زایمان زودرس را در مدت ۷ یا ۱۴ روز رد کنند.، بدین ترتیب از درمان های غیر ضروری و یا بستری شدن های بی مورد جلوگیری کنند.
1 جمع آوری نمونه از ترشحات واژن به کمک سواب استریل (با یا بدون استفاده از اسپکولوم) سواب 30 ثانیه در واژن باقی بماند.
2 فروبردن و چرخاندن سواب در ویال حلال به مدت 30 ثانیه.
3 سواب را خارج و نوار آزمایش را وارد ویال حلال می کنیم. با پیدایش دو خط یا بعد از 5 دقیقه نوار آزمایش را خارج می کنیم.
4 نوار آزمایش از ویال خارج شده و یکی از نتایج زیر مشاهده می شود.
نکته: نوار تست های بدون خط و یا نوار تست هایی که فقط خط تست دارند (بدون خط کنترل) مردود هستند و تست باید مجدد تکرار شود
نتیجه ی این تست باید در کنار سایر شرایط بالینی ارزیابی گردد.
کیت پارتوشور یک روش سریع برای تعیین احتمال زایمان زودرس ظرف ۷ روز آینده است. این تست با غربالگری بیماران دارای علائم زایمان زودرس ، به تشخیص به موقع زایمان زودرس و انجام اقدامات لازم (در صورت مثبت شدن تست) و همچنین پیشگیری از بستری و دارو درمانی غیرضروری (در صورت منفی شدن تست) ، کمک می کند.
کیت پارتوشور برای تشخیص زایمان زودرس ظرف ۷ روز آینده در کلینیک های زنان و زایمان ، بیمارستان ها و مطب پزشکان ، توسط کاربران مجرب و کارآزموده به کار می رود . این تست صرفا برای مادران باردار بین ۲۰ تا ۳۶ هفته بارداری که دچار علائم زایمان زودرس هستند ( مانند کمردرد ، دل درد ، انقباض رحم احساس فشار و سنگینی و ... ) قابل انجام است .
تست پارتوشور یک آزمایش ایمنوکراماتوگرافی تک مرحله ای است و بر اساس پادتن های مونوکلونال برگزیده اختصاصی استوار است که قادرند مقادیر بسیار ناچیز پروتئین PAMG-1 (پلاسنتال آلفا میکروگلوبولین -۱) را در ترشحات واژن شناسایی کنند . در این آزمایش ، پروتئین PAMG-1 برگرفته از نمونه برداشت شده ، ابتدا به یک پادتن مونوکلونال مزدوج با ذرات آشکارساز و سپس با پادتن های تثبیت شده روی یک ترابر نامحلول ، متصل می شود.
بر اساس مطالعات متعدد بین المللی ، دقت عمل مثبت این تست ۷۶٪ و دقت عمل منفی آن ۹۶٪ است ، که در میان کلیه روش های تشخیصی موجود ، بالاترین دقت عمل را دارا می باشد* . دقت تشخیص پارتوشور به آستانه حساسیت آن بستگی دارد که معادل 1 نانوگرم در میلی لیتر می باشد ، حال آنکه غلظت زمینه ای پروتئین PAMG-1 در ترشحات واژن و دهانه رحم صرفا بین۰،۰۵ تا ۰،۲۲ نانوگرام در میلی لیتر است.
در مواردی که سواب به مقادیر ناچیزی خون آغشته شده باشد ( لکه بینی ، show زایمانی ) ، آزمایش پارتوشور به نحو مطلوب صورت می گیرد ، اما چنانچه سواب به شدت به خون آغشته شود (خونریزی شدید مادر) از دقت عمل کاسته شده و انجام تست توصیه نمی گردد.
این آزمایش باید ۶ ساعت پس از استفاده از محلول های ضدعفونی کننده یا کرم های واژینال انجام شود . چنانچه سونوگرافی واژینال انجام شده باشد حداقل یک ساعت بعد و چنانجه معاینه واژینال انجام شده باشد حداقل ۳۰ دقیقه بعد باید تست انجام شود.
بسته آکبند کیت پارتوشور را باید در مکان خشک و خنک (دمای ۴ تا ۲۴ درجه سانتی گراد) نگهداری نمود . از قرار دادن آن در فریزر خودداری کنید . کیت پارتوشور را نباید پس از سپری شدن تاریخ انقضای آن که بر روی برچسب آن مشخص شده است ، مورد استفاده قرار داد . در پی باز نمودن بسته آکبند باید ظرف ۶ ساعت مصرف و از استفاده مجدد قطعات تشکیل دهنده کیت خودداری شود.
تست PartoSure TTDپروتئین پلاسنتال آلفامیکروگلوبین-۱ (PAMG-1)را شناسایی میکند. این پروتئین در غلظت های بسیار بالا در مایع آمنیوتیک و در غلظت های بسیار پایین در ترشحات طبیعی واژن موجود است.
مطالعات بالینی اخیر نشان می دهد که ارتباطی قوی بین تست PAMG-1 مثبت و احتمال زایمان زودرس در آن دسته از بیماران که علایم زایمان زودرس و پرده های جنینی سالم دارند، وجود دارد.
Romero et al, Lee و همکاران دو فرضیه احتمالی را برای حضور PAMG-1 در موارد خطر زایمان زودرس در نظر گرفتند:
طبق آخرین مطالعات بین المللی ( که در بخش مقالات موجود است) ، در بین کلیه روش های موجود برای تشخیص زایمان زودرس ، تست پارتوشور بهترین و دقیق ترین روش تشخیص است که به سادگی و در عرض ۵-۱۰ دقیقه قابل انجام است .
ارزش پیشگویی مثبت (PPV) ۷۶٪ و ارزش پیشگویی منفی (NPV) ۹۶٪ میباشد.
در بین روش های تشخیصی موجود ، اندازه گیری طول سرویکس از طریق سونوگرافی واژینال (TVU) برتری بیشتری نسبت به ارزیابی های بالینی دارد . با این وجود زمانی که طول سرویکس بین ۱۵ تا ۳۰ میلی متر باشد، دقت عمل این روش هم به شدت کاهش یافته و روش قابل اعتمادی نمی باشد . در این شرایط توصیه می شود اندازه گیری طول سرویکس همراه با تست پارتوشور انجام شود. *
* مقاله شماره ۲۵ موجود در بخش مقالات
